Başkasına muhtaç olan çocuk ve ergenlerin, kendilerinden yaşça büyük olan biriyle cinsel faaliyette bulunmasıdır. Taraflar arasında yaş, fiziki güç, zeka ve gelişimsel açıdan farklılıkların olması beklenir. Çocuk cinsel istismarı, yetişkinlerin çocukları kendi cinsel doyumları için cinsel temasa zorlamalarıdır. Cinsel istismardan söz etmek için cinsel birleşmenin olması şart değildir. Cinsel birleşme ve fuhuşa zorlama gibi yüz yüze ya da telefon ve internet aracılığıyla yapılan sözel istismar, teşhircilik, fiziksel temas, pornografi amacıyla çocuk kullanma veya izlettirme de cinsel istismar tanımına girer. İçeriği ne olursa olsun cinsel istismar, çocuk için travmatik bir deneyimdir.

Cinsel istismar sonrası en sık görülen ruhsal rahatsızlıklar olarak travma sonrası stres bozukluğu, depresyon, aşırı kaygı, panik, fobiler, unutkanlık, duyarsızlık, güven kaybı, benlik saygısında ciddi hasar, utanç, uykusuzluk, organik bir temeli olmayan dirençli ağrılar bayılma ve madde-alkol kullanmaya başlama, intihar girişimi, kendine zarar verme davranışı gibi sıralanabilir. Yetişkinlikte ise cinsellikten kaçınma, iğrenme ve cinsel isteğin ve ilginin azalması gibi cinsel sorunlar ortaya çıkmakta ve cinsel istismar öyküsü olan çocukların daha fazla cinsel saldırıda bulunduğu da bildirilmektedir. İstismara uğrayan çocuklar kendilerine inanılmayacağını düşünürler, istismarcının tehdidinden korkarlar, istismarın nasıl anlatılacağını, cinsel davranışların yanlış olduğunu bilmeyebilirler, aileleri ve arkadaşları tarafından dışlanmaktan korkabilirler. Bunun gibi daha birçok düşünce çocukların sesiz kalma nedenleri olabilir. Çocukluk çağı cinsel istismar çoğu zaman kimseye söylenmediği için birileri tarafından fark edilinceye kadar çocuk tarafından saklanır ya da özellikle tanıdık biri tarafından istismara maruz kalan çocuk olayı bir oyun olarak algılayabilir zamanla bunun bir suç, kendi işlediği bir günah olduğunu düşünerek, kendisini suçlu hisseder ve utanç duyar.

Çocuklarımızı Eğitmek

Tanıdığın biri olsa bile, bir yere gitmeden, birinden bir şey(şeker, para, film, bilgisayar oyunu) kabul etmeden ya da birinin arabasına binmeden önce her zaman ilk olarak ebeveynlerine veya güvenilir bir yetişkine danışması gerektiğini öğretmeliyiz.

Çocuklarınızı, akraba ya da arkadaş dahil olmak üzere, onu endişelendirecek şekilde davranan birini size anlatması konusunda teşvik edin.

Konuşmaya başladıkları yaşlarda çocuklara tüm vücut parçalarının adı öğretilirken, göz, kulak, burun gibi “özel bölgeleri”nin de adları öğretilmeli. Bu bölgelerin anatomik olarak düzgün isimlerinin öğretilmesi ve “takma” veya “oyun” isimler kullanılmaması çocuğun bir sorun yaşadığında yardım istediği yetişkinlerle doğru anlaşabilmesi için önemli.

Çocuklarınızla ‘iyi’ ve ‘kötü’ dokunuşlar hakkında konuşun. Herhangi birisi onlara istemedikleri şekilde dokunduğunda veya onların kendilerine/başkalarına dokunması istenildiğinde “hayır” demeyi öğretmeliyiz.

Çocuklarınıza ‘iyi’ ve ‘kötü’ sırların farkını açıklayın. Mesela onlara sürpriz bir doğum günü partisi hakkında sır saklamanın normal olduğunu, ama onları mutsuz ve rahatsız eden bir şey hakkında sır saklamanın doğru olmadığını anlatın.

Hiç şüphesiz, cinsel istismar çocuklarımızın başına asla gelmemesini umduğumuz bir olaydır. Bu konuyu uygun zamanda çocuklarımızla konuşmuş olmak, oldukça önemlidir çünkü, çocuklarımızı cinsel istismardan korumanın en iyi yolu budur. Cinsel istismar konusunda bilgilendirilmiş çocuklar, bu talihsiz deneyimi engellemek ve yaşadıkları istismarı güvendikleri bir yetişkin ile paylaşmak konusunda daha hazırlıklı olurlar.

Uzman Psikolog Hicran Akçay

Kaynakça, Christiane Sanderson(2004), Çocuğun Cinsel İstismarı ve Tacizden Korunma Rehberi.